10 november Dag van de Mantelzorg - ervaringsverhaal familie Charite
Op vrijdag 10 november is het de Dag van de Mantelzorg. Ook HWW zorg staat deze dag stil bij de vijf miljoen mantelzorgers in Nederland, waaronder Bep en Fred, die er samen voor zorgen dat hun familielid Rien ondanks dementie thuis kan blijven wonen en niet vereenzaamt. Tijd voor een bak koffie, gevulde speculaas en een hartverwarmend gesprek.
Fred is een aangetrouwde neef van Rien Charite. “Acht jaar geleden is bij hem Alzheimer geconstateerd. Ik sprong gelijk in als mantelzorger”, vertelt Fred. “Toen ik een tijdje zonder werk kwam te zitten, kon ik nog meer tijd aan hem besteden, maar ook nu kom ik er nog vier dagdelen per week. Samen doen we boodschappen en leuke dingen, zo gaan we geregeld samen uit lunchen.”
Als een broer
Ook Bep, schoonzus van meneer Charite, is een ervaren mantelzorger. “Ik heb dit voor al mijn zussen gedaan en op een gegeven moment kwam de vraag of ik dit ook voor Rien wilde doen. Ik ken hem al van kleins af aan omdat hij in onze straat woonde en op een dag kwam mijn zusje met hem thuis. Rien is als een broer voor me. Het eerste jaar na de diagnose reed hij nog auto en kwam hij elke dag bij me langs in Rijswijk. Toen heeft de dokter ingegrepen, want het was niet meer verantwoord om te rijden. Vanaf toen kwam hij twee keer per week bij mij eten, ik heb een busje geregeld dat hem brengt en haalt.”
Van weggegooide maaltijden naar samen eten
“Het is een mooie samenwerking, hoe we dit met z’n allen kunnen oplossen”, vertelt Fred. “Rien heeft de thuiszorg, ons en een vriendin waar hij eens per week eet. Zo weten we dat hij in ieder geval een keer per dag een goede maaltijd eet. Dat gaat heel goed.” Die oplossing was hard nodig, vertelt Bep. “Eerst regelden we goede magnetronmaaltijden van de slager voor hem. Maar als je dan de volgende dag langs kwam, stond de maaltijd nog in de magnetron en kon je het weggooien. Zonde!”
Hechte mantelzorgfamilie
Rien heeft geen partner meer en ook geen kinderen, maar, zo blijkt overduidelijk, wel een heel hechte mantelzorgfamilie. “Mijn vrouw maakt elke week een keer bij hem schoon en doet de was”, vertelt Fred. “Ik word niet in de steek gelaten, gelukkig niet”, vult Rien zelf aan. “Dat verdient hij ook, hij is altijd goed geweest voor iedereen. En hij is altijd dankbaar. We helpen hem niet omdat het moet, maar echt uit liefde voor hem”, vertelt Fred. “Maar Fred verdient een lintje hoor, zoveel leuke dingen doet hij met Rien. Hij staat altijd voor hem klaar en stelt hem gerust, dat is heel belangrijk”, legt Bep uit.
Lachen, óók om de lastige momenten
Natuurlijk is mantelzorger zijn - ondanks de gezelligheid - niet altijd rozengeur en maneschijn, weten ook Fred en Bep. “Het is vooral moeilijk om te zien als het niet goed gaat met iemand waar je om geeft. Zo kon Rien een tijdje niet meer lopen. Je kunt iemand op zijn leeftijd niet meer veranderen, ook al zou je dat willen. Leef je daarom zo goed mogelijk in iemand in”, raadt Bep andere mantelzorgers en zorgmedewerkers aan.
“Zeker als je te maken hebt met iemand met dementie - die vaak hun eigenwijze momenten hebben - leer je dat je beter mee kunt gaan in het vertelde verhaal, in plaats van diegene telkens te verbeteren. Laatst stond hij met mijn jas aan en nam hij de afstandsbediening mee. Dan kun je je wel ergeren, maar je kunt er toch beter gewoon om lachen? En nog een tip: kom ook eens spontaan langs, dat werkt vaak beter dan afspraken maken waar ze zich van tevoren al druk om maken.”
Zorg voor een klankbord
Ook de thuiszorgmedewerkers van HWW zorg dragen de familie een warm hart toe, laten Fred en Bep weten. “Zij verzorgen Rien, zorgen dat hij zijn medicijnen neemt en maken een kopje soep als hij niet buiten de deur eet. We zien dat zij echt hard hun best doen. Natuurlijk hebben zij niet alle tijd van de wereld en dat verwachten wij ook niet. De communicatie tussen de zorg en ons verloopt goed en ook voor Rien zelf is de thuiszorg heilig. Heel fijn dat we het met z’n allen zo kunnen regelen. Als je eens ergens mee zit, heb je een klankbord. En dat je er niet alleen voor staat, geeft flexibiliteit en lucht”, sluit Fred af.